Już do kupienia wydane przez PZWL Wydawnictwo Lekarskie „Standardy i procedury pielęgniarskiej praktyki klinicznej na stanowisku edukatora do spraw diabetologii”, pod redakcją Nataszy Tobiasz-Kałkun i Alicji Szewczyk.
Pozycję przygotowano w wersji papierowej i elektronicznej (e-book). Ze wstępu: „»Standard (…)« został napisany w układzie typowym i zgodnym z wymogami dla standardów praktyki pielęgniarskiej. Składa się z zestawu 11 standardów (rozdziałów). W pierwszym standardzie opisano podstawowe założenia teoretyczne, istotne w pracy edukatora ds. diabetologii. W słowniku stanowiącym załącznik do tej części wyjaśniono podstawowe pojęcia. Kolejne 5 standardów stanowią ogniwa procesu pielęgnowania: gromadzenie i ocena danych, diagnozowanie, planowanie i realizowanie i ewaluacja edukacji diabetologicznej. W odniesieniu do etapów (ogniw) procesu pielęgnowania autorzy standardu korzystali z założeń Międzynarodowej Rady Pielęgniarek [ICN 2005]. Niektóre definicje, diagnozy, zadania wsparto słownictwem zawartym w Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskie ICNP®. Kolejne standardy dotyczą norm wydajności zawodowej i uwzględniają: jakość edukacji diabetologicznej, etykę na stanowisku edukatora ds. diabetologii, badania naukowe, współpracę w zespole interdyscyplinarnym”.
Jak podkreśla prof. Maria Kózka: „Opracowanie należy uznać za bardzo cenne z punktu widzenia poznawczego i praktycznego. (…) Edukacja chorego z cukrzycą jest jednym z podstawowych zadań pielęgniarki, a jej powodzenie zależy od wiedzy i doświadczenia pielęgniarki oraz umiejętności współpracy z innymi członkami zespołu opieki zdrowotnej, pacjentem i jego rodziną. Istotą edukacji jest pomoc pacjentowi w akceptacji choroby, przygotowanie go samokontroli choroby i uzyskania niezależności w opiece”.
https://pzwl.pl/Standardy-i-procedury-pielegniarskiej-praktyki-klinicznej-na-stanowisku-edukatora-do-spraw-diabetologii,74370059,p.html
Pozycję przygotowano w wersji papierowej i elektronicznej (e-book). Ze wstępu: „»Standard (…)« został napisany w układzie typowym i zgodnym z wymogami dla standardów praktyki pielęgniarskiej. Składa się z zestawu 11 standardów (rozdziałów). W pierwszym standardzie opisano podstawowe założenia teoretyczne, istotne w pracy edukatora ds. diabetologii. W słowniku stanowiącym załącznik do tej części wyjaśniono podstawowe pojęcia. Kolejne 5 standardów stanowią ogniwa procesu pielęgnowania: gromadzenie i ocena danych, diagnozowanie, planowanie i realizowanie i ewaluacja edukacji diabetologicznej. W odniesieniu do etapów (ogniw) procesu pielęgnowania autorzy standardu korzystali z założeń Międzynarodowej Rady Pielęgniarek [ICN 2005]. Niektóre definicje, diagnozy, zadania wsparto słownictwem zawartym w Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskie ICNP®. Kolejne standardy dotyczą norm wydajności zawodowej i uwzględniają: jakość edukacji diabetologicznej, etykę na stanowisku edukatora ds. diabetologii, badania naukowe, współpracę w zespole interdyscyplinarnym”.
Jak podkreśla prof. Maria Kózka: „Opracowanie należy uznać za bardzo cenne z punktu widzenia poznawczego i praktycznego. (…) Edukacja chorego z cukrzycą jest jednym z podstawowych zadań pielęgniarki, a jej powodzenie zależy od wiedzy i doświadczenia pielęgniarki oraz umiejętności współpracy z innymi członkami zespołu opieki zdrowotnej, pacjentem i jego rodziną. Istotą edukacji jest pomoc pacjentowi w akceptacji choroby, przygotowanie go samokontroli choroby i uzyskania niezależności w opiece”.
https://pzwl.pl/Standardy-i-procedury-pielegniarskiej-praktyki-klinicznej-na-stanowisku-edukatora-do-spraw-diabetologii,74370059,p.html